Week 3 in Villa Maria - TLC (tender love and care)
Blijf op de hoogte en volg Rose
27 Februari 2015 | Oeganda, Masaka
Deze week zou ik nog een week op out-patient department (OPD) doorbrengen, maar bij een andere physician: Evarist. Een man met een chronische mega smile op z'n gezicht. "Rosiieeeee welcome, let's have fun and learn a lot on OPD!" Omdat hij wat meer tussendoor vertaalde en uitlegde, of gewoon een gek gezicht trok, was het een stuk leuker dan de dagen ervoor bij de non. Ik voelde me alleen al een paar dagen een niet lekker. Met paracetamol en loperamide kwam ik de dag wel door, maar omdat het slechter ipv beter ging liet ik toch maar voor de zekerheid tussendoor bloed prikken. Een student nurse kwam met de labuitslag naar me toe: "Did you see this patient? She needs to see the doctor". Ik keek naar het formulier en zag dat het mijn eigen labuitslag was. Op naar de dokter dus, die mij 2 soorten antibiotica voorschreef voor een buikinfectie. Ik vroeg of ik niet mijn Nederlandse antibiotica kon gebruiken maar dit was beter in deze regio zei hij, dus ik nam de pillen. Terug op OPD ging het opeens veel slechter. Het ging allemaal een beetje snel, maar ik zag heel veel roze pakjes van de nurses om me heen en hoorde mensen van alles in het Luganda zeggen. Ik rilde en zweette enorm. Blijkbaar kon ik niet tegen de antibiotica. Ze wilde me opnemen ter observatie kreeg dus ik kreeg een infuus en werd naar female's ward gebracht. Een paar vrienden van de nursing school hadden lakens, handdoeken, wc-papier en water gehaald want dat moet je allemaal zelf meenemen. Toen ik op bed lag vroegen de nonnen wat ze voor me konden koken, want het ziekenhuis zorgt daar natuurlijk ook niet voor. In Nederland is het prima om een cracker te eten als je ziek bent, maar hier geldt: wie ziek is moet veel eten. Dus brachten ze aardappelen, rijst met bonen, papaya, maispap, frisdrank,soyadrink, bananen, bananenchips, bananenpurree, lolly's en zuurtjes voor me. Omdat ik heel erg rilde werd ik onder 2 dikke dekens gelegd en kwam een zuster me steeds thee geven terwijl het buiten al zo'n 28 graden was en ik stikheet had. Ze hadden me in een private room gelegd, maar nog steeds was ik een attractie. Bezoekuur bestaat hier niet dus continu liepen er studenten, nonnen, verpleegsters (en mensen die er helemaal niet hoorde te zijn maar graag een muzungu in een ziekenhuisbed wilde zien) de kamer in en uit. 's Avonds kwam "father" oftewel de priester langs. Er werd voor mij gezongen en gebeden of ik de nacht mocht overleven (vond ik een tikkeltje dramatisch) en dat ik snel mocht herstellen. 's Nachts heeft Maria (een zuster) bij mij geslapen om op te passen. Tussendoor belde mensen nog om de zoveel tijd om te vragen of het al beter ging, echt super lief allemaal. Heb geen oog dicht gedaan, maar de dag erna mocht ik gelukkig terug naar mijn huisje bij de training school en kon ik bijkomen. Vandaag gaat het weer goed met me, dus morgen kan ik gewoon weer meedraaien.
-
27 Februari 2015 - 14:03
MAM:
Lieve Rose,
Wat een belevenis!!! Maar wel super fijn dat ze zo goed voor je gezorgd hebben. Gelukkig dat het weer beter met je gaat. Ook heel fijn dat de priester aan je bed kwam en dat je die nacht nog mocht blijven op deze aardbol. Dag lief Muzungutje van me. Liefs mam. -
27 Februari 2015 - 15:25
Johan Beumer:
God, mijn lieve Roos, als ik het goed tot me laat doordringen is de derde week niet geweest wat je er van had voorgesteld, toch ook weer een ervaring rijker en de wetenschap dat mensen om je geven.Fijn dat het weer wat beter gaat met je, och je bent ook 'n sterke meid die deze mooie uitdaging bent aangegaan.
We blijven je volgen dikke knuffels van opa Joop. -
27 Februari 2015 - 20:04
Anneke Jonkers:
Hey Roos, hier een keer een berichtje van mij! Gelukkig gaat het weer beter met je, je moet wel weer veilig terugkomen hoor ;) Ik vind het superleuk om je verhalen te lezen dus blijf lekker schrijven (ondanks dat je er niet altijd de tijd/ het internet voor hebt)! Groetjes uit Nederland Xx -
28 Februari 2015 - 17:24
Jeanine:
Hoi lieve schat !! Drie berichten tegelijk! T leek me even denken aan toen oom dick ook in Afrika zat en ik ook soms alle Post tegelijk kreeg. Zoo leuk om je verhalen te lezen, je schrijft echt geweldig leuk !het lijkt me prachtig om mee te maken en te zien hoe de gezondheidszorg ook weer anders benaderd wordt!! Met een gebed liefde en veel eten ik ben wel heel blij dat je weer beter bent geworden. Fijn dat je al in zo' ver land veel vrienden hebt, blije mensen. Mooi reis hebben jullie trouwens gemaakt!
In Nederland schijnt ook de zon zelfs de vogels fluiten vroeg in de ochtend. Heel blij word ik daar van! Verder alles goed misschien gaat Annelotte deze week afstuderen maar weet twee dagen van te voren nog steeds niet of dit kan doorgaan. Wat een belachelijke situatie en ik heb bewondering voor haar doorzettingsvermogen om toch door te gaan met presentaties en haar defensevoorbereidingen. We wachten maar af en maken er iets gezelligs van deze dagen. Schat ga door met je verhalen en doe iedereen de groetjes van me daar!! Kun je wat foto's sturen of is dit verboden of ingewikkeld? Dikke dikke knuffel tante nien! ❤️❤️ -
28 Februari 2015 - 18:37
Paul En José Beumer:
Dag Rose,
Opa Joop stuurt trouw jouw reisverslagen door. Wat heb je al veel beleefd.
Leuk hoe je jouw avontuur in Afrika beschrijft. Wel gezond blijven, hè?
Heel veel groeten, José en Paul.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
